Ελλάδα χώρα του φωτός
του κόσμου αρχή και γυρισμός
τόπος που διάλεξε ο θεός
κάτι τρέχει, πέρα βρέχει
έρχεται δύσκολος καιρός
και σου φωνάζει ο ουρανός
κάτσε σκέψου, λογικέψου.

Τη μια μας παίζουν ροκ, την άλλη τσιφτετέλι
παιδιά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη
μας ξεγελάνε με σεκλέτι και μεράκι
πνεύμα αθάνατο, σε τρώει το σαράκι.

Ελλάδα, χώρα του φωτός
πολεμιστής ειρηνικός
κάνε άλλο ένα βήμα μπρος
για προχώρα, ήρθε η ώρα
είσαι του κόσμου το κρασί
κι ας μην το ξέρεις ούτε εσύ
κάτσε βρες τα, και έβγα πες τα.

Τη μια μας παίζουν ροκ, την άλλη τσιφτετέλι
παιδιά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη
μας ξεγελάνε με σεκλέτι και μεράκι
πνεύμα αθάνατο, σε τρώει το σαράκι.

Ελλάδα, χώρα του φωτός

Τη μια μας παίζουν ροκ, την άλλη τσιφτετέλι
παιδιά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη.

Ελλάδα χώρα του φωτός
του κόσμου αρχή και γυρισμός
τόπος που διάλεξε ο θεός
κάτι τρέχει, πέρα βρέχει
έρχεται δύσκολος καιρός
και σου φωνάζει ο ουρανός
κάτσε σκέψου, λογικέψου.

Τη μια μας παίζουν ροκ, την άλλη τσιφτετέλι
παιδιά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη
μας ξεγελάνε με σεκλέτι και μεράκι
πνεύμα αθάνατο, σε τρώει το σαράκι.

Ελλάδα, χώρα του φωτός
πολεμιστής ειρηνικός
κάνε άλλο ένα βήμα μπρος
για προχώρα, ήρθε η ώρα
είσαι του κόσμου το κρασί
κι ας μην το ξέρεις ούτε εσύ
κάτσε βρες τα, και έβγα πες τα.

Τη μια μας παίζουν ροκ, την άλλη τσιφτετέλι
παιδιά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη
μας ξεγελάνε με σεκλέτι και μεράκι
πνεύμα αθάνατο, σε τρώει το σαράκι.

Ελλάδα, χώρα του φωτός

Τη μια μας παίζουν ροκ, την άλλη τσιφτετέλι
παιδιά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη.

Το “Ελλάδα, Χώρα του Φωτός” με την Καίτη Γαρμπή εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision το 1993.

Το τραγούδι ερμηνεύτηκε έκτο σε σειρά εμφάνισης εκείνη τη νύχτα, μετά τη Δανία με τους Tommy Seebach Band και το “Under stjernerne på himlen” και πριν το Βέλγιο με τη Barbara Dex και το “Iemand als jij”.

Στο τέλος της ψηφοφορίας, είχε λάβει 64 βαθμούς, τερματίζοντας 9ο ανάμεσα σε 25 συμμετοχές. Το τραγούδι είναι στην πραγματικότητα ένας έπαινος της ίδιας της Ελλάδας, με τη Γαρμπή να τραγουδά για τη μεγάλη πνευματική και πολιτιστική κληρονομιά, παρά την κριτική για την αδυναμία της χώρας να μετασχηματιστεί και να αναπτυχθεί και να δοθεί έμφαση στη μεγάλη ανάγκη για αλλαγή. Θεωρείται επομένως εν μέρει ένα τραγούδι πολιτικής και κοινωνικής κριτικής.

Εκείνη τη χρονιά, η συμμετοχή της Ελλάδας έμεινε στην ιστορία του διαγωνισμού τόσο λόγω της πολύ ιδιαίτερης παρουσίας της Καίτης στη σκηνή όσο και για το φόρεμα της Σίλιας Κριθαριώτη που φόρεσε.

Επιπλέον, κατέχει ένα μοναδικό ρεκόρ στην ιστορία της Eurovision, το οποίο μέχρι σήμερα δεν έχει ξεπεραστεί. Συγκεκριμένα, ο φακός εστίασε χωρίς διακοπή αποκλειστικά στο πρόσωπο της για 43 ολόκληρα δευτερόλεπτα, κατά τη διάρκεια των οποίων κανένα άλλο πλάνο δεν εμφανίστηκε στην οθόνη.

To top